Dzieje zrzeszania się mężczyzn sięgają bardzo starych czasów. Historia bractw jest tego dobrym przykładem. Pokazuje, że przez wieki istniało zapotrzebowanie na tego rodzaju stowarzyszenia. Tworzone były po to, aby skupiać grupę bliskich sobie osób o wspólnych poglądach i zainteresowaniach. Te z kolei bywały bardzo różne.

Cele działania bractw

Początków wielu bractw szukać można zwłaszcza w średniowieczu. Ówcześni rycerze organizowali się w bractwa rycerskie, a mieszczanie w bractwa kurkowe. Ich celem była obrona tych samych wartości lub interesów. Wiązały się z tym określone i opisywane obyczaje, rytuały i stroje. Wszystko po to, aby silniej wzajemnie jednoczyć ich członków. To także wymagania charakterologiczne czy majątkowe, które należało spełniać. Trzeba było też wykazywać się odpowiednimi umiejętnościami, wiedzą i zdolnościami.

Bractwa w Polsce

Oprócz wyżej wymienionych, w Polsce rozwinęły się też bractwa uczniowskie (np. Towarzystwo Tomasza Zana w czasie zaborów), studenckie (Filomaci, Filareci oraz ich następcy – korporacje akademickie) zawodowe czy religijne. Kształtowały one swoich członków w duchu wzajemnego wsparcia, bazując na pielęgnowaniu sprawdzonych tradycji religijnych, narodowych i edukacyjnych. Można było tam nabrać większej ogłady towarzyskiej i nauczyć się zasad savoir-vivre.

Przynależność do bractw była bardzo przydatna dla ogółu społeczeństwa, stąd brała się jego elita. Procentowało to w życiu wielu ludzi, którzy zetknęli się z członkami bractw i pozytywnymi efektami ich działalności.